„Modlitwa za zmarłych to rzecz święta i zbawienna.” (por. 2Mch 12,43-45)
Ogólne zasady dotyczące odprawienia pogrzebu
Magisterium Kościoła podaje, że wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny, zgodnie z przepisem prawa. Pogrzeb kościelny jest obrzędem, w którym Kościół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazuje szacunek ich ciału i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei – ponieważ zgodnie z wiarą życie ludzkie zmienia się, ale się nie kończy. Kościół zgodnie z tradycją bardzo zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych. Nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej (niewiara w zmartwychwstanie ciał).
Prawo kościelne poucza, że nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być odprawione w jego własnym kościele parafialnym, jednak każdy wierny albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego, mogą wybrać inny kościół na pogrzeb, za zgodą tego, kto nim zarządza, i po zawiadomieniu własnego proboszcza. (Zob. KPK kan. 1177-1182).
Zgodnie z prawem kościelny pogrzeb katolicki przysługuje także dzieciom, których rodzice mieli zamiar je ochrzcić, jednak zmarły przed chrztem (np. w trakcie porodu).
Komu odmawia się pogrzebu katolickiego?
Pogrzebu katolickiego pozbawieni są wszyscy ci, którzy przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, a byli:
- notorycznymi apostatami (np. wypisujący się z Kościoła, co staje się ostatnio modne wśród młodych ludzi), heretykami i schizmatykami;
- osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
- inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.
Pozbawienie pogrzebu zawiera w sobie także odmowę odprawienia jakiejkolwiek Mszy św. pogrzebowej. (KPK kan. 1184-1185)
Pogrzeby naszych zmarłych zgłaszamy Proboszczowi. Decydujące znaczenie ma miejsce zamieszkania zmarłego oraz jego parafii zamieszkania (gdy zmarły mieszkał na terenie innej parafii, potrzebna jest zgoda proboszcza tej parafii).
Oprócz tego w kancelarii należy okazać:
- Akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego,
- zaświadczenie o przyjęciu Sakramentu Chorych przed śmiercią np. od Kapelana Szpitala (jeśli takie jest).
Najlepszym darem dla zmarłego nie są łzy, kwiaty i znicze, ale pełne uczestnictwo we Mszy św. (z przyjęciem Komunii św.) oraz Msza ofiarowana w jego intencji!