Aktualności

ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE W MARCINOWICACH

Data publikacji: niedziela, 31-03-2024

Triduum Paschalne i Wielkanoc to najważniejszy czas w kalendarzu liturgicznym Kościoła. Pochylamy się nad Misterium Męki, Śmierci i Zmartwychwstania naszego Pana. To dni przepełnione modlitwą, adoracją i skupieniem. Odkrywamy, że „śmierć zwarła się z życiem” i zwycięsko z tego boju wyszedł Chrystus, którego ofiara przynosi nam nadzieję życia wiecznego.

Triduum paschalne w Marcinowicach

Przeżywamy okres Triduum Paschalnego i Wielkanocy, najważniejsze święta w kalendarzu liturgicznym Kościoła. To czas refleksji, zadumy i pochylenia się nad tajemnicą Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa. W tych dniach szczególnie oddajemy się modlitwie, rozważając kolejne wydarzenia poprzedzające zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. Uroczystościom przewodniczył Ksiądz Kanclerz Arkadiusz Chwastyk.

Wielki Czwartek

Podczas uroczystej Mszy Wieczerzy Pańskiej usłyszeliśmy słowa Ewangelii według Świętego Jana – „wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany”. Jezus pochyla się nad ludzką ułomnością i oczyszcza z tego, co prowadzi do upadku ducha. Nawołuje uczniów, a więc i nas, do tego, abyśmy się wzajemnie miłowali tak, jak On nas umiłował.

Powołuje do służby, bezinteresownego daru z siebie na wzór Jego ofiary krzyżowej. Tej nocy w Wieczerniku ustanawia Sakramenty Eucharystii i Kapłaństwa. Otrzymujemy największy dar, zapewnienie o bliskości Jezusa każdego dnia i obietnicę życia w Nim – „kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”. To znak Bożej miłości, która nie przemija.

Po liturgii z ołtarza zostały zdjęte obrusy, lichtarze i krzyż na znak męki i ogołocenia ciała Jezusa. Opróżnione zostało tabernakulum, a Eucharystię przeniesiono do ołtarza adoracji. W ciemnicy mogliśmy adorować Najświętszy Sakrament, wspominając modlitwę Jezusa w Ogrójcu, Jego pojmanie i przesłuchania.

Wielki Piątek

To jedyny dzień w roku, gdy nie odprawia się Mszy Świętej. Na znak żałoby nie dzwonią dzwony i nie grają organy, a podczas liturgii zamiast dzwonków używa się kołatek. Przez cały Wielki Piątek obowiązuje przestrzeganie ścisłego postu. To dzień najgłębszego skupienia i rozważania Męki Pańskiej. Dzień upamiętniający sąd, mękę i śmierć Chrystusa.

O godzinie piętnastej odprawiliśmy Drogę Krzyżową, pochylając się nad kolejnymi stacjami drogi Pana na krzyż.

Podczas wieczornej Liturgii Męki Pańskiej adorowaliśmy Krzyż, a po Eucharystii nastąpiło przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy Grobu Pańskiego.

Wielbiąc Jezusa, współcierpiąc z Maryją, odprawiliśmy trzy części Gorzkich Żali, modląc się w intencjach papieskich, a także o pokój, nawrócenie, ratunek z doczesnych i duchowych opresji.

Wielka Sobota

To dzień oczekiwania, przygotowania na Zmartwychwstanie. Jezus złożony do grobu, zstępuje do Otchłani.

Do godzin popołudniowych możliwa była indywidualna adoracja Grobu Pańskiego, dwukrotnie przeplatana poświęceniem pokarmów i zakończona Koronką do Bożego Miłosierdzia.

Liturgia Wigilii Paschalnej podzielona jest na cztery części: Światła, Słowa, Chrzcielna oraz Eucharystyczna. Po obrzędzie poświęcenia ognia usłyszeliśmy siedem czytań ze Starego Testamentu i dwa z Nowego, włącznie z ewangelią o Zmartwychwstaniu. Maria Magdalena i jej towarzyszki usłyszały słowa: „Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli”.

Odnowiliśmy też przyrzeczenia chrzcielne, przyjmując dar Bożej łaski i na nowo podejmując świadomą decyzję o trwaniu przy Jezusie.

Niedziela Zmartwychwstania

Rezurekcję rozpoczęliśmy uroczystą procesją wokół kościoła.

Jezus wstaje z grobu, krusząc pęta śmierci. Wśród radosnych hymnów i wyczekiwanego „Alleluja!” wkraczamy w zwycięskie Zmartwychwstanie Pana.

Za świętym Piotrem powtarzamy z weselem: „Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów”.

Szukajmy i dążmy do „tego, co w górze”.

Zanurzmy się więc w Bożej Miłości i pozwólmy, by Zmartwychwstały Chrystus każdego dnia opromieniał nas blaskiem Swojej łaski.

Tekst i foto: Maria Bielecka