Sakramenty i pogrzeb

Spowiedź Św.

przez cały tydzień:
przed Mszą Św.

Chrzest Św.

„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony.” (Mk 16,15-16)

Sakrament chrztu świętego udzielany jest w naszej Parafii
w II i IV niedzielę miesiąca na Mszy świętej o godz. 12:00.

Jakie kroki należy podjąć przed chrztem swojego dziecka:

1. Przed przyjściem do kancelarii należy wybrać matkę i ojca chrzestnego oraz znać ich dane: nazwisko i imię, stan cywilny, wiek, data i miejsce ślubu kościelnego, miejsce zamieszkania.

2. Przynajmniej jedno z rodziców udaje się do kancelarii parafialnej wraz ze świadectwem urodzenia dziecka.

3. W kancelarii zostają spisane najważniejsze dane dziecka i rodziców oraz zostają ustalone szczegóły chrztu. Informacje te po chrzcie zostanę wpisane do Księgi Chrztów.

4. Rodzice chrzestni mieszkający poza terenem naszej Parafii są zobowiązani przedstawić zaświadczenia, że są wierzącymi i praktykującymi katolikami. Zaświadczenia takie wydaje kancelaria zamieszkałej przez nich parafii.

5. Rodzice i chrzestni powinni przed chrztem skorzystać z sakramentu pokuty, by móc w pełni uczestniczyć w Mszy św., podczas której zostanie udzielony sakrament chrztu ich dziecku.

Warunki, jakie musi spełniać rodzic chrzestny (Kan. 874 Kodeksu Prawa Kanonicznego):

– ukończony 16 rok życia

– przyjęty sakrament bierzmowania

– zaświadczenie z parafii swojego zamieszkania, że jest osobą wierzącą i praktykującą (osoby mieszkające poza naszą Parafią)

– osoba, która nie żyje w związku niesakramentalnym, konkubinacie, czy też w tzw. związku partnerskim.

Prawo kościelne wymaga jednego chrzestnego, zaś utrwalona tradycja zaleca wybrać chrzestnego ojca i matkę.

Decyzję o dopuszczeniu do sprawowania funkcji chrzestnego podejmuje duszpasterz Parafii rzeczywistego miejsca zamieszkania kandydata, dotyczy to również osób mieszkających za granicą (adres zameldowania nie ma znaczenia). Bezwzględnie konieczne jest osobiste spotkanie kandydata z duszpasterzem.

I Komunia Św.

Od 1 do 15 września odbywają się zapisy dzieci z klas III SP do przygotowania do I spowiedzi i Komunii św., która odbędzie się w kościele parafialnym w niedzielę 18 maja 2025 r. o godz. 12.00.

Proszę rodziców z dzieckiem o zgłoszenie się do zakrystii celem pobrania deklaracji i dzienniczka.

Przygotowanie rozpocznie się Mszą św. w Śmiałowicach w środę 18 września o godz. 18.00.

Jednocześnie informuję, że na przyjęcie każdego sakramentu poza własną parafią zamieszkania (zameldowanie nie ma znaczenia!) jest konieczna zgoda proboszcza. W przypadku I Komunii i bierzmowania ta zgoda jest wydawana na początku okresu przygotowania do przyjęcia tych sakramentów.

Wymagane dokumenty:

• metryka chrztu dziecka
• jeśli dziecko nie należy do naszej Parafii (to znaczy nie mieszka na jej terytorium; zameldowanie nie ma znaczenie) należy przedstawić zgodę własnego proboszcza na przygotowanie i przystąpienie do I Komunii Świętej

Kalendarium przygotowania oraz celebracji pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej 2024/2025

UWAGI:

1) dzienniczki i modlitewniki nabywa Parafia; różańce, medaliki i  świece do nabycia we własnym zakresie

2) stroje komunijne w miarę możliwości jednolite – do wyboru przez rodziców

3) kwota składki na sprzątanie, dekoracje, intencję mszalną i dar dla kościoła – do ustalenia przez rodziców

4) dzieci przekazują dar serca na potrzeby misji w dniu I Komunii świętej (kopertki niesione w procesji z darami)

5) intencje mszalne za dzieci w „białym tygodniu” ofiarowują chrzestni

6) Parafia przygotuje książeczkę dla dzieci i rodziców z dokładnym przebiegiem uroczystości

7) posługi podczas liturgii podejmują osoby dobrze przygotowane, z zasady dorośli lub starsze rodzeństwo

8) fotografowanie i filmowanie uroczystości – do uzgodnienia przez rodziców (operatorzy muszą posiadać odpowiednie przeszkolenie)

Bierzmowanie

Drodzy kandydaci przygotowujący się do sakramentu bierzmowania!

Oto spis materiałów, które mogą pomóc Wam przygotować się do bierzmowania i w pełni otworzyć serca na działanie Ducha Świętego. Zachęcam do ich pobrania i zapoznania się z nimi:

KATECHIZM BIERZMOWANYCH - do zaliczenia na egzaminie

Prezentacja o sakramencie bierzmowania

Skutki bierzmowania, dary i owoce Ducha Świętego [docx]

Kalendarium przygotowania do sakramentu bierzmowania rok II 2024-2025

Proszę o dokonanie podliczenia dzienniczka. W niedzielę 8 września po Mszy św. o godz. 12.00 pierwsze spotkanie formacyjne, zdanie starego i odbiór nowego dzienniczka.

Kandydat do bierzmowania jest zobowiązany:

- uczestniczyć we Mszy św. w każdą niedzielę i święta nakazane (poświadczenie podpisem w indeksie)

- regularnie przystępować do sakramentu pokuty (poświadczenie podpisem w indeksie)

- uczestniczyć w lekcjach religii w szkole i uzyskać pozytywną ocenę końcową oraz opinię katechety

- uczestniczyć w wydarzeniach podanych w kalendarium przygotowania (poświadczenie podpisem w indeksie)

- angażować się w posługi liturgiczne zgodnie z wykazem podanym w kalendarium

- usprawiedliwić ewentualną nieobecność

- zdać egzamin z katechizmu dla bierzmowanych (link na stronie parafialnej www.parafiasmialowice.pl)

- przeczytać Ewangelię według św. Jana

- praktykować modlitwę do Ducha Świętego (zwłaszcza hymn i sekwencję)

Małżeństwo

"Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu" /KKK 1601/

Przygotowanie do przyjęcia Sakramentu Małżeństwa dzieli się na dwa etapy: przygotowania bliższego i dalszego. W ramach przygotowania dalszego para narzeczonych jest zobligowana do uczestnictwa w Kursie Przedmałżeńskim organizowanym przez Parafie, bądź Duszpasterstwa Akademickie zgodnie z zaleceniami Konferencji Episkopatu Polski. Zakończenie kursu jest potwierdzone certyfikatem, który jest jednym z dokumentów niezbędnych przy przygotowaniu bliższym. Kurs małżeński nie ma “daty ważności” jednak dla dobra narzeczonych powinien się odbyć nie dalej niż rok od daty zawarcia Sakramentu Małżeństwa.

Przygotowanie bliższe do Sakramentu Małżeństwa

1. Powinno się odbywać w kancelarii parafialnej miejsca zamieszkania jednego z narzeczonych.

2. W Kościele Katolickim o przynależności do danej parafii decyduje rzeczywiste miejsce zamieszkania, a nie zameldowania. Stały meldunek nie ma w tym wypadku żadnego znaczenia.

3. Przygotowanie bliższe powinno się rozpocząć nie wcześniej jak 6 miesięcy przed datą ślubu (ze względu na datę ważności dokumentów).

4. Na około 2,5 miesiąca przed datą ślubu w kancelarii parafialnej jest spisywany tzw. protokół przedmałżeński. W spisaniu protokołu uczestniczą oboje narzeczeni, aby mógł być spisany są konieczne są następujące dokumenty:

a) dowody osobiste narzeczonych 

b) potwierdzenie przyjęcia chrztu i bierzmowania narzeczonych zawarte w metryce chrztu, którą otrzymuje się w parafii chrztu

c) świadectwo szkolne z ostatnią uzyskaną oceną z religii

d) potwierdzenie ukończenie kursu przedmałżeńskiego

e) certyfikaty z USC potwierdzające możliwość zawarcia ślubu konkordatowego

5. Przy ślubie są wymagani dwaj świadkowie urzędowi, wybierani przez narzeczonych. Muszą to być osoby dorosłe, które potwierdzą swoją tożsamość przed kapłanem w dniu ślubu, a ich dane osobowe (imię, nazwisko, wiek, adres), muszą być podane przez narzeczonych przy spisywaniu protokołu małżeńskiego.

6. W rezultacie spisania protokołu małżeńskiego, narzeczeni otrzymują tzw. zapowiedzi przedmałżeńskie, które muszą być wygłoszone przez trzy kolejne niedziele w parafiach zamieszkania narzeczonych.

7. Po dostarczeniu przez narzeczonych potwierdzenia wygłoszenia zapowiedzi uznaje się protokół małżeński za zamknięty, a narzeczonych przygotowanych do zawarcia Sakramentu Małżeństwa.

UWAGA!

Jeśli ślub ma mieć miejsce poza parafią zamieszkania jednego z narzeczonych, konieczne jest poproszenie Księdza przygotowującego protokół małżeński o tzw. LICENCJĘ NA ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA i zgodę na takie małżeństwo do konkretnej parafii, w której miałby się taki ślub odbyć. Takie dokumenty wraz z certyfikatami z USC powinny być dostarczone do parafii ślubu nie później jak na tydzień przed planowaną uroczystością.

Namaszczenie chorych

Sakrament namaszczenia chorych Kościół wierzy, wyznaje i naucza, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą, cierpiących i będących w niebezpieczeństwie śmierci, a jest to sakrament namaszczenia chorych.

Sakrament namaszczenia chorych jest więc jednym z siedmiu znaków sakramentalnych Nowego Testamentu ustanowionych przez Chrystusa. Wspomina o nim św. Marek, pisząc o działalności Apostołów, którzy między innymi „wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali” (Mk 6, 13). Poleca go natomiast wiernym i ogłasza Apostoł Jakub pisząc: „ Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży mu Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).

Sobór Trydencki wyłożył właściwą naukę o istocie i skutkach sakramentu namaszczenia chorych. W jego dokumentach czytamy: „ Istotą jest łaska Ducha Świętego. Jego to namaszczenie usuwa winy, jeśli byłyby jeszcze jakieś do odpokutowania, oraz pozostałości grzechu: przynosi ulgę i umocnienie duszy chorego, wzbudzając w nim wielką ufność w miłosierdzie Boże. Chory podniesiony na duchu łatwiej znosi dolegliwości choroby i trudy, łatwiej opiera się pokusom szatana… a niekiedy odzyskuje zdrowie ciała, jeśli jest to pożyteczne dla zbawienia duszy”.

Kto powinien przyjąć namaszczenie chorych?

Sakrament namaszczenia chorych nie jest więc sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się starość.

Szafarz namaszczenia chorych

Św. Jakub Apostoł pisze: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana” (Jk 5,14). Jedynie więc kapłani, tzn. biskupi i prezbiterzy, są szafarzami sakramentu namaszczenia chorych. Duszpasterze winni więc pouczyć wiernych o dobrodziejstwach tego sakramentu, aby w razie potrzeby nie zaniedbywali sprawy wezwania kapłana do chorego, by nie pozbawiać go daru tego sakramentu.

Skutki sakramentu namaszczenia chorych

Na temat skuteczności sakramentu namaszczenia chorych św. Jakub Apostoł pisze bardzo wyraźnie: „A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,15). Podobnie jak w każdym sakramencie, również w namaszczeniu chorych, udzielana jest szczególna łaska Ducha Świętego. Duch Święty umacnia chorego, obdarza go pokojem i odwagą, by mógł przezwyciężyć i znieść wszystkie dolegliwości związane z chorobą lub starością. Duch Święty daje choremu moc do przezwyciężenia pokus złego ducha i lęku przed śmiercią. Prowadzi do uzdrowienia duszy, a także uzdrowienia ciała, jeśli taka jest Boża wola. Ponadto wielkim darem sakramentu namaszczenia chorych jest łaska przebaczenia: „jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”. Jeśli z jakiegoś powodu chory nie może już odbyć spowiedzi świętej, dostępuje odpuszczenia wszystkich grzechów.

Troska o chorych

Chrystus Pan pochylał się nad chorymi, współczuł im, kładł na nich ręce i uzdrawiał. Przed uzdrowieniem wymagał od nich głębokiej wiary. Zanim uzdrowił paralityka, którego przyniesiono Mu na noszach, odpuścił mu grzechy. Chrystus powołał uczniów i dał im udział w swoim posłannictwie. Posłuszni swemu Mistrzowi, uczniowie „wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali” (Mk 6,12-13).

Szczególny udział w niesieniu ulgi chorym mają krewni i wszyscy, którzy z jakiegokolwiek tytułu nimi się opiekują. Oni to przede wszystkim powinni pokrzepiać chorych słowami wiary i wspólną modlitwą, polecać ich cierpiącemu i uwielbionemu Panu, a nawet zachęcać, by łączyli się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, i w ten sposób przysparzali dobra Ludowi Bożemu. Kiedy zaś stan zdrowia się pogarsza, obowiązkiem krewnych i opiekunów jest w porę powiadomić proboszcza, chorego zaś delikatnie i roztropnie przygotować do przyjęcia sakramentów w odpowiednim czasie. Kapłana prosimy również wówczas do chorego, gdy jest on nieprzytomny, aby udzielił mu absolucji i sakramentu namaszczenia, modlił się za niego i udzielił mu specjalnego błogosławieństwa. Nie wzywamy kapłana z namaszczeniem do zmarłego.

Przygotowanie do sakramentu namaszczenia

Przy zgłoszeniu chorego należy określić jego stan zdrowia (zwłaszcza czy jest on w stanie przyjąć Komunię Świętą). Prosimy nie czekać na ostatnią chwilę z wezwaniem kapłana do chorego aby ten obrzęd nie stał się Ostatnim Namaszczeniem. Stół w pobliżu łóżka chorego nakrywamy białym obrusem. Umieszczamy na nim krzyż, i świece (wskazana jest świeca chrzcielna chorego).

Modlitwa w intencji chorego

Wszechmogący wieczny Boże, wiekuiste zbawienie wierzących,

wysłuchaj naszych próśb za chorego sługę Twojego N. (służebnicę Twoją N.),

dla którego (której) błagamy o pomoc,

aby odzyskał (ła) zdrowie i składał (ła) Ci dzięki w Twoim Kościele.

Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Nawiedzenie chorych z Komunią św.

Odwiedziny chorych - w każdy pierwszy piątek miesiąca od godz. 9.00. 

Niech rodziny tych chorych, którzy nie mogą przychodzić w niedzielę na mszę św., zatroszczyły się o ich sakramentalną komunię z Chrystusem. Jest to wyraz wiary w realną obecność Chrystusa w Eucharystii oraz wiary w prawdziwość Jego słów: „kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6, 54)

Pogrzeb

„Modlitwa za zmarłych to rzecz święta i zbawienna.” (por. 2Mch 12,43-45)

Ogólne zasady dotyczące odprawienia pogrzebu

Magisterium Kościoła podaje, że wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny, zgodnie z przepisem prawa. Pogrzeb kościelny jest obrzędem, w którym Kościół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazuje szacunek ich ciału i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei – ponieważ zgodnie z wiarą życie ludzkie zmienia się, ale się nie kończy. Kościół zgodnie z tradycją bardzo zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych. Nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej (niewiara w zmartwychwstanie ciał).

Prawo kościelne poucza, że nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być odprawione w jego własnym kościele parafialnym, jednak każdy wierny albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego, mogą wybrać inny kościół na pogrzeb, za zgodą tego, kto nim zarządza, i po zawiadomieniu własnego proboszcza. (Zob. KPK kan. 1177-1182).

Zgodnie z prawem kościelny pogrzeb katolicki przysługuje także dzieciom, których rodzice mieli zamiar je ochrzcić, jednak zmarły przed chrztem (np. w trakcie porodu).

Komu odmawia się pogrzebu katolickiego?

Pogrzebu katolickiego pozbawieni są wszyscy ci, którzy przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, a byli:

• notorycznymi apostatami (np. wypisujący się z Kościoła, co staje się ostatnio modne wśród młodych ludzi), heretykami i schizmatykami;
• osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
• inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

Pozbawienie pogrzebu zawiera w sobie także odmowę odprawienia jakiejkolwiek Mszy św. pogrzebowej. (KPK kan. 1184-1185)

Pogrzeby naszych zmarłych zgłaszamy Proboszczowi. Decydujące znaczenie ma miejsce zamieszkania zmarłego oraz jego parafii zamieszkania (gdy zmarły mieszkał na terenie innej parafii, potrzebna jest zgoda proboszcza tej parafii).

Oprócz tego w kancelarii należy okazać:

• Akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego,
• zaświadczenie o przyjęciu Sakramentu Chorych przed śmiercią np. od Kapelana Szpitala (jeśli takie jest).

Najlepszym darem dla zmarłego nie są łzy, kwiaty i znicze, ale pełne uczestnictwo we Mszy św. (z przyjęciem Komunii św.) oraz Msza ofiarowana w jego intencji!